Dalam masyarakat Jepun, samurai merupakan ahli sistem kasta tentera yang berpengaruh. Pahlawan berperisai ini berkembang menjadi tokoh penting pada abad ke-12. Mereka wujud pada awal pemerintahan tentera yang dipanggil shogunate.
Ramai samuraiyang diambil bekerja oleh feudal, dipanggil daimyo, untuk melindungi wilayah mereka daripada penceroboh. Samurai sangat dihormati kerana ilmu lawan pedang, prestij, dan dedikasi mereka kepada tuan mereka. Mereka adalah bahagian penting dalam sejarah dan budaya Jepun.
BESARKAN TEKS A- A+
Seperti kesatria, mereka berjanji setia kepada tuan dan negara mereka. Walau bagaimanapun, istilah "samurai" tidak dapat menggambarkan dengan tepat semua sub-kelas pahlawan semasa zaman feudal Jepun. Kadangkala, seorang samurai akan mendapati dirinya tanpa tuan kerana kematian atau pengkhianatan. Samurai tak bertuan ini dikenali sebagai "ronin".
Ronin adalah pahlawan nomad yang kehilangan tuan dan kehormatan mereka. Mereka dihalau dan sering kali mereka kehilangan kedudukan mereka dalam masyarakat dengan enggan menghormati tradisi yang diamalkan selepas kekalahan tuan mereka. Kewujudan ronin adalah salah satu sejarah yang menarik, penuh dengan pemberontakan dan tragedi.
Definisi "Ronin"
Istilah "ronin" didakwa berasal daripada aksara Jepun yang bermaksud lelaki terapung. Ia juga boleh diterjemahkan kepada bermaksud "lelaki pengembara", "pengembara," atau "lelaki gelombang." Ini kerana ronin dianggap tanpa arah, seperti ombak lautan.
Frasa ronin pertama kali muncul dalam zaman Nara (710–794) dan Hein (794–1185). Istilah ini menggambarkan hamba yang memberontak terhadap tuan mereka dan melarikan diri dari perkhidmatan. Sehingga zaman Kamakura (1185–1333) barulah istilah itu dikenali di seluruh Jepun.
Ia kemudiannya digunakan untuk menggambarkan samurai yang telah menentang tradisi Jepun dan terpaksa merayau dari satu tempat ke satu tempat. Samurai dan feudal lain menggunakan gelaran atau status ronin untuk mendiskriminasi pahlawan yang memberontak. Ini mungkin satu cara untuk menghalang perpecahan.
Lahir kerana perubahan budaya
Ronin menjadi terkenal semasa zaman Edo Jepun (1600–1878). Pada masa ini, politik menyebabkan ramai samurai beralih kepada ronin. Semasa era sebelumnya, yang dikenali sebagai zaman Sengoku, samurai dibenarkan untuk mencari tuan baru. Kod Bushido membenarkan samurai untuk bekerja semula di bawah daimyo baru jika tuan mereka sekarang terbunuh dalam pertempuran.
Terdapat keperluan berterusan untuk pahlawan pada masa ini, jadi kebanyakan samurai tidak bertuan mempunyai banyak peluang. Seppuku kurang popular dengan samurai.
Apabila zaman Edo menghampiri, pemimpin Jepun, Toyotomi Hideyoshi, menyatukan negara dengan bantuan shogunate. Kerana kesatuan yang aman ini, pahlawan menjadi kurang permintaan. Semasa zaman Edo berterusan, Keshogunan Tokugawa mula menguatkuasakan kod moral yang semakin ketat untuk samurai.
Mereka tidak boleh lagi mencari kerja di bawah daimyo baru jika tuan mereka sekarang meninggal dunia. Mereka juga tidak dapat melakukan perdagangan baru, yang menyebabkan mereka mempunyai sedikit atau tiada pilihan (selain daripada seppuku). Ini mendorong ramai samurai menjadi ronin. Mereka terpaksa bertahan menggunakan apa yang mereka tahu iaitu pedang mereka.
Dikategorikan kelas bawahan
Jepun mempunyai sistem kelas empat peringkat dari abad ke-12 hingga ke-19. Ronin dilihat sebagai kelas sosial yang lebih rendah daripada samurai dan dikelompokkan dengan kelas petani/petani. Ini kerana mereka tidak lagi diambil bekerja oleh tuan dan tidak mempunyai keistimewaan yang sama seperti mereka.
Hierarki feudal Jepun menganggap ronin sebagai suatu kehinaan. Mereka dilihat sebagai lelaki yang telah gagal dalam tugas mereka kepada tuan dan negara mereka. Ia boleh dibandingkan dengan pelepasan yang tidak terhormat daripada tentera zaman moden. Walaupun, status ronin adalah lebih rendah.
Sebagai samurai, tujuan utamanya adalah untuk berkhidmat kepada daimyo mereka. Tanpa tuan, mereka dianggap tidak bermaruah dan tanpa tujuan. Dan kerana kod Bushido yang ketat yang diletakkan pada samurai oleh Keshogunan Tokugawa, banyak ronin menjadi penjenayah.
Sukar untuk menyalahkan ronin, kerana mereka adalah mangsa kepada sistem yang telah diperkenalkan pada ketika itu.
Tidak dianggap sebagai samurai
Keshogunan mencipta susunan sosial yang meletakkan samurai sebagai ahli utama hierarki tentera. Samurai berkhidmat kepada tuan mereka, daimyo. Daimyo berkhidmat kepada shogun, dan shogun berkhidmat kepada maharaja (atau raja).
Ronin tidak mempunyai tua dan ole itu tidak lagi menjadi sebahagian daripada hierarki elit ini. Samurai memandang rendah pada ronin dan mereka sama sekali tidak mahu dikaitkan dengan ronin walaupun seseorang ronin biasanya pernah menjadi samurai.
Kadangkala, ronin dirujuk sebagai "samurai penyangak". Samurai, secara definisi, bermaksud "mereka yang berkhidmat." Oleh itu, seorang ronin tidak dapat digelar samurai kerana mereka tidak lagi mempunyai tuan (daimyo) untuk berkhidmat.
Ronin bukan sahaja pahlawan yang tidak bertuan, tetapi mereka juga dianggap sebagai pemberontak. Peraturan yang sama tidak lagi mengikat mereka sebagai samurai tradisional. Ronin tidak mematuhi kod kehormatan samurai. Kod moral ini menentukan bagaimana seorang samurai sepatutnya hidup dan mati.
Apabila tuan samurai meninggal dunia, Bushido memerlukan pahlawan samurai untuk melakukan seppuku atau mengalami rasa malu yang luar biasa. Seppuku adalah satu bentuk ritual bunuh diri yang dilihat sebagai cara yang terhormat untuk mati. Walau bagaimanapun, ronin sama sekali tidak terikat dengan amalann seppuku ini.
Kredit:
